Ποιά είναι η Μετάνοια; Τα οφέλη της (2ο Μέρος)
Posted on Tuesday 26 February 2013 by diabatis
Μερικά πνευματικά «μαργαριτάρια» από το βιβλίο του γέροντος Σεργίου θέλουμε να μοιραστούμε μαζί σας. Απλά γραμμένα αλλά με τόσο βάθος.
Ποιά είναι η Μετάνοια; Τα οφέλη της (2ο Μέρος)
Το πρώτο μέρος εδώ
Ως μόνιμη, η μετάνοια είναι μια εσωτερική κατάσταση φόβου Θεού, μνήμης θανάτου και κυρίως ταπεινώσεως την οποία ο άνθρωπος αναγνωρίζει με θλίψη την αναπηρία του, την αδυναμία και τη μηδαμινότητά του μπροστά στον Θεό.
Ο γέροντας Σέργιος διαβλέπει στη συμπεριφορά του ληστή πάνω στον σταυρό ένα πρότυπο μετανοίας, που περιλαμβάνει όλες τις προηγούμενες μορφές μετανοίας. Το γεγονός ότι ο καθένας από μας θα μπορούσε να πεθάνει την επόμενη στιγμή, δίνει στη μετάνοια επείγοντα χαρακτήρα: μόνο η μετάνοια επιτρέπει στον άνθρωπο να είναι έτοιμος τη στιγμή του θανάτου του και να εισέλθει με τον Χριστό στη Βασιλεία των Ουρανών.
Για τον γέροντα Σέργιο η μετάνοια είναι «το κλειδί της πνευματικής ζωής». Είναι στα μάτια του το φάρμακο για όλες τις συμφορές, και η λύση για όλες τις πνευματικές δυσκολίες που μπορεί να συναντήσουμε.
Η μετάνοια μας επιτρέπει να λάβουμε από τον Θεό την άφεση των αμαρτιών που έχουμε διαπράξει, όσο σοβαρές και αν είναι (ασυγχώρητη αμαρτία είναι μόνο η αμετανόητη). Η μετάνοια μας επιτρέπει να καθαρθούμε από τους κακούς λογισμούς και να ελευθερωθούμε σταδιακά από τα πάθη. Είναι αυτή που, όταν βρισκόμαστε σε άσχημη πνευματική κατάσταση -κυρίως σε κατάσταση λύπης, ατονίας, ραθυμίας, λήθαργου ή πνευματικής ψυχρότητας-, μας δίνει τη δυνατότητα να βγούμε γρήγορα απ’ αυτήν.
Επίσης είναι αυτή που μας επιτρέπει να προσευχηθούμε ακόμη και όταν δεν έχουμε διάθεση. Είναι αυτή που μας εισάγει σε μια κατάσταση εσωτερικής καθαρότητας απαραίτητης για την προσευχή. είναι αυτή που μας επιτρέπει να παραμείνουμε στην προσευχή όταν αποφασίσουμε να τη σταματήσουμε. είναι αυτή που μας επιτρέπει να προσευχόμαστε καλύτερα όταν δεν προσευχόμαστε σωστά, κυρίως να προσευχόμαστε βαθύτερα και όχι επιφανειακά. Το τελευταίο επιτυγχάνεται, γιατί η μετάνοια είναι κυρίως αυτή που συμβάλλει μαζί με την ταπείνωση, με την οποία συνδέεται άρρηκτα, στο να ενωθεί ο νους με την καρδιά.
Μόλις κάτι μέσα μας «δεν πάει καλά», όποιος και αν είναι ο λόγος, να επιδιώξουμε αμέσως μετάνοια.
Δια της μετανοίας όχι μόνο λαμβάνουμε από τον Θεό την άφεση των αμαρτιών που διαπράξαμε στο παρελθόν, αλλά ταυτόχρονα προφυλαγόμαστε από τις αμαρτίες του παρόντος και του μέλλοντος, εμποδίζοντας να εισέλθουν μέσα μας οι κακοί λογισμοί. Είναι αυτή που διαφυλάσσει τον νου μέσα στην καρδιά, διότι, «όταν είμαστε καλά οχυρωμένοι μέσα στην καρδιά, δεν διατρέχουμε κανέναν κίνδυνο».
Για τον στάρετς Σέργιο η απουσία της μετανοίας -όχι μόνο της στιγμιαίας, σε σχέση δηλαδή με ένα αμάρτημα, αλλά της συνεχούς-είναι αμαρτία. Η μετάνοια είναι αντικείμενο συνεχούς προσπάθειας και πειθαρχίας (μια και σπάνια είναι αυθόρμητη). Ο Γέροντας δεν σταματά να επαναλαμβάνει -και αυτό αποτελεί ένα από τα πιο χαρακτηριστικά και αυθεντικά σημεία της διδασκαλίας του-ότι οφείλουμε να μετανοήσουμε που δεν μετανοούμε, να ζητούμε συγχώρεση από τον Θεό που δεν Του ζητούμε να μας συγχωρήσει. Ακόμη και όταν δεν μπορούμε να μετανοήσουμε, να μετανοούμε και πάλι για την αδυναμία μας. Με άλλα λόγια, η μετάνοια πρέπει πάντα τελικά να κυριαρχεί. Είναι ένας καλός τρόπος για να συνηθίσουμε να κάνουμε μετάνοια, ώστε να μετατραπεί σε συνεχή διάθεση, σε διαρκή κατάσταση.
Από το βιβλίο "Στάρετς Σέργιος”, Jean-Claude Larchet, εκδόσεις Ακρίτας, Β’ έκδοση Μάιος 2008
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου